Hem nezleyim hem korkak

Birkaç gün önce nezle oldum, akabinde de paranoyak: "Domuz gribi mii buu!? Fırk??"

Değilmiş, annem söyledi. Elinin tersiyle ateşim var mı diye bakması, teşhise yetti. "Ihlamur iç, ayaklarını sıcak tut bi şeyciğin kalmaz" dedi, ben de böylece anneye nazlanma fırsatını kaçırmış oldum. Bi bakıma iyi oldu, çünkü annemin ilgisinin ayarı pek yoktur. Bi ilgilenmeye başlayınca o ıhlamurlar rüyasında bile kovalar insanı.

Şimdi böyle rüya diyince aklıma Serdar Ortaç geldi. Hayır bi kere başladım yoksa bu rüya ve Serdarcım faslını anlatmanın makul bi yolu yok şekerler. Şöyle bi deneyecek olursam: Hani insanların anlamsız korkuları ne biliyim bazı gereksiz takıntıları falan vardır.. işte benim de böyle bi acayip korkum var. Bi tarihte programdı, yayınlanacak kliplerdi, konuk sanatçılardı, yayın bantlarıydı yetişti yetişmedi aman da aman falan filan derken, bi sabah uykumdan koşarak uyandım. Evet bildiğin koşarak! Yataktan hangi ara kalkmışım noolmuş hatırlamıyorum. Sonra hatırladım tabii. Hatırlamaz olaydım, o ayrı. Yani en azından kişisel gariplikler tarihime "uykusundan koşarak uyanır bu" diye bi not düşerdim ve unutur giderdim.

Ama öyle olmadı işte. Neden uykumda dellendiğimi hatırladım. Bir rüya görmüştüm! Rüyamda beni Serdar Ortaç, elinde bi adet mikrofon sopası ile kovalıyor. Artık neye sinir yapmışsa bayağı da ciddi adam. Böyle kızmış, kızmış o kadar kızmış ki, yüzü çizgi film kahramanları gibi biber kırmızısına dönüşmüş.

Yahu o değil de bundan terapi kanepelerine ne malzeme çıkar di mi? Neyyse artık.. başladık bi kere, devam.

İşte tee o zamandan beridir bende bi çeşit korku oluştu. Yani bu anlatılır bi şey değil ki, tam manasıyla "anlatılmaz yaşanır" bi hal. Düşünün bi, uykudayken yataktan can havliyle fırlayıp koşuyosunuz ve koridorda bir yerde uyanıyorsunuz, ve uyanınca, ne oldu nerdeyim ben falan diyene kadar yine koşuyorsunuz. (Bak anlatılmıyor.) Sonra rüyada koşma nedeni hatırlanınca korkunun yönü de hafiften kayıyor, ya yine rüyama girerse bu değerli sanatçı kişilik diye. (Gülmeyin olm valla fena bi şey!)

Ama tabii bilemezdim ki beterin beteri vardır. Ve o da yine Serdar beyle alakalıdır.

Şöyle bi şeydir: Bugün haber ya da gazete sitesiydi hatırlamıyorum, bir yazı okudum. Serdar Ortaç demiş ki (mealen): "Ben 'Asrın Hatası' bestemi tuvalette yaptım. Plajda ilham geldi, hemen tuvalete koştum, besteyi yaptım."


Şimdi sorarım size rüyasında Serdar Ortaç görme korkusu olan bi vatan evladına bu yapılır mığ? Ya bu gece rüyamda, tuvalette beste yapan bi Serdar Ortaç görürsem nic olur halim? Hayır böyle bi şeyden koşarak da kaçılmaz ki anasını satim.. uçmak lazım anca uçarsın, o olur bak. Da, bari camı çerçeveyi kapatıp yatayım bu gece, zaten hava da soğuk.